2000'de Fatih Terim'e 'gitme ne olur!'

Fetvacı / ORHAN KOLOĞLU


Galatasaray Liseliler bugün geleneksel pilavlarını yiyorlar, ama akıllar futbol takımının yeni mevsime nasıl gireceğinde...

Siyasilerimiz itiraf ettiler: "UEFA Kupası'nı kazanmakla Galatasaray takımı Türkiye'den önce Avrupa Birliği'ne girdi."
Gerçekten ülke olarak sadece bir aday iken ve üyeliğimize hiç de olumlu bakılmazken, sarı - kırmızılı takımı dünyada en üst düzeyde kabul etmeyen ve tanımayan kalmadı. İtalya'nın, Almanya'nın, İspanya'nın, İngiltere'nin en ünlü takımları, önünde boyunlarını eğip büyüklüğünü onayladılar. Darısı ağustostaki Süper Kupa finaline.
Bu başarıyı ilk kez Galatasaray'ın gerçekleştirmesini sadece Fatih Terim'le izaha kalkışanlar çıktı. Hoca'nın rolünün büyüklüğünü tabii ki inkar edemeyiz. Ancak kendisine bu başarı için gereken ortamı sağlayan yapıyı dikkate almadan yapılacak değerlendirmelerin eksik kalacağını unutmamamız şarttır. Toplumumuzda ilk kez "Batı'ya açılan pencere" deyiminin kulübün kurulduğu Galatasaray Lisesi (o zamanki ismiyle Sultanisi) için kullanıldığını gözardı edemeyiz. Mektebin hem öğrencisi, hem de müdürü Tevfik Fikret bunu "Sultaniye" isimli şiirinde şöyle anlatmıştır:

"Sahib vatan çocukları, hem sende beslenen/ Senden hayat alanlar; en ateşli hak sesi / Senden kopar koparsa bu boşluktan bağdaten (apansız) / Sensin cihanın fikreten en canlı ma'kesi (akis yeri) / Garb (Batı) iştiyakı (özlemi) fikre açık bir ufuk ve sen / Şarkın (Doğu'nun) bu ufka açılan bir penceresi."

Kabul gerekir ki Ali Sami Yen ve arkadaşlarının lisenin bir sınıfında kurdukları kulüp bugün dünyada, liseden binlerce defa daha büyük bir üne ve yere sahip. Üstelik artık sadece yılda birkaç düzine diplomalının eklendiği bir kesimin malı değil, ülkenin içindeki ve dışındaki milyonlarca vatandaşımızın sahibi olduğu bir kurum. Kurduğu müessesenin bu başarısının bugün yapılacak geleneksel Galatasaray Pilavı'nı da etkileyeceğine inanıyorum.
İki olay arasında fazla yoğun bir bağlantı bulunmadığını düşünenler çıkabilir. Oysa 1939'dan 1947'ye kadar öğrencisi olduğum bu okulda, ister yılbaşı, ister pilav, ister başka tür toplantılarda kulüp sorununun daima ön plana çıktığına tanık olmuşumdur. Hatta rakip takımlar konusunda günün moda şarkılarını, gereği olmadığı halde, söylediğimizi anımsarım. Tabii başta sevgili Fenerbahçe gelirdi.
Birkaç gündür bir tarih konferansına katılmak üzere yurtdışında bulunuyorum. Ağabeylerim, arkadaşlarım ve kardeşlerimle pilav kaşıklamakta bir arada olamayacağım. Ama ruhen onlarla beraberim. Fatih Terim ve çocuklarının, Tevfik Fikret Salonu'nda seksenlik ve yirmilik Galatasaraylılar tarafından "Re re re ra ra ra Gassay Gassay cim bom bom" diye alkışlandığını düşlüyorum. Ve yine Tevfik Fikret'in mektebi için yazdığı bir diğer şiirinin bir bölümü aklıma geliyor (Anlaşılırlığı artırmak için sadeleştirerek veriyorum):

"Açmakta bize yüce mektebi sultani / Bu bilim meşalesi ile yüksek fikirler yolu / Eğitim nurları, yükselen ve birbirini izleyen / Çıkdıkça, düşer parçalanır geceler dönemi / Ettin vatanın kalbini ümit ile yüklü / Ey insanlık irfanının annesi, ey uyumayan sütnine/ Nimet senin, evlat senin, şan da senindir."

Okulunu böylesine seven Fikret'i öğrencileri de, 1910'da istifa ettiğinde unutamamış, geri dönmesi için heyetler yollamış, mektuplar yağdırmışlardır. İşte Büyükşehir Belediyesi'nce yayımlanan "Mektuplarla Tevfik Fikret" kitabından bir örnek:
"Mektebimiz müdüriyetini lütfen arifane yönetiminiz altına almanızı istirham için bütün arkadaşlarımız adına ricaya gelmiş isek de, devlethanenizde bulunmadığınız cihetle bütün arkadaşlarımızın istirhamlarını bu kağıt parçası ile arz ve takdime cesaret eyledik. Beş yüzden fazla evladı vatan zatı alilerinin mektebi şereflendirmesini şiddetle beklemektedirler.
Bütün öğrenciler adına 835 Halid, 104 Muhiddin, 467 Şevket, 330 Kamil."
Aklıma geliverdi pilavın hemen öncesinde kulüpte, Fatih'in geleceğini belirleyecek bir kongre yapılacaktı. Acaba dönüşümde gazetelerde böyle mektuplara mı rastlayacağız?