Annelik ile birlikte kendini tamamen kaybedenler

Mutlu çocuk yetiştirmek istiyorsak, anneler mutlu olmalı.. Ancak anne mutlu olursa çocuğuyla sağlıklı ilişki geliştirir. Annesiyle sağlıklı ilişki geliştiren bir çocuk bunu ikili ilişkilerine de yansıtacaktır. Hatta bu durum, çocuğun ileride kendi ebeveynlik hayatını da şekillendirecektir. Ancak günümüzde annelerimiz çoğunlukla kendilerini yalnız ve mutsuz hissediyorlar. Danışmanlık için gelen annelerimiz genellikle kendilerini birbirine benzer ve umutsuzluk içeren cümlelerle tanımlıyorlar. Çözüm arayıp, üretmeye çalışıyor, çocuklarına yardımcı olmak için her zorluğa göğüs geriyorlar. Peki ya bu annelerimiz nasıl bir psikoloji içerisindeler ?

Haberin Devamı

Değerli annelerimizden en fazla duyduğum sözleri sizlere sıralamak isterim...

-Tek bir hobim dahi yok.. Eskiden spora giderdim şimdi onu da bıraktım..

-Hayattaki tek amacım çocuğumu büyütmek onun geleceğini garanti altına almak, başka hiçbir hedefim yok..

-Eskiden kendime daha iyi bakardım, şimdi ne güzel giyinmek ne de makyaj yapmak içimden gelmiyor.. Gelse bile bunlarla uğraşacak vaktim yok..

-Benim ihtiyaçlarımın hiçbir önemi yok.. Varımı yoğumu çocuğuma adadım..

-Başkaları devamlı eleştiriyor, anneliğimi sorguluyor, bana akıl veriyor..

-Mutlu muyum ? Bilmiyorum..

Annelerimiz neredeyse yukarıda yazdığım maddelerin tamamıyla baş etmek durumunda kalıyorlar ve bu durum onları fazlasıyla yıpratıyor. Kendilerini o kadar değersiz, yalnız, çaresiz hissediyorlar ki bu durum çocuklarıyla olan ilişkilerine de yansıyor. Yukarıda saydığım tüm maddeleri yada birkaçını hisseden bir anne çocuğuna ne kadar yararlı olabilir ? Çocuğu ile beraber ne derece gülümseyebilir ? Çocuğunun gelişimine nasıl katkı sağlayabilir ? Bu maddeleri yaşayan anneler bir süre sonra kendilerini tamamen tükenmiş hissediyorlar. Aile ilişkileri, arkadaşlık ilişkileri, iş yaşamları hatta sağlık durumları olumsuz yönde etkilenebiliyor.

Peki anneler neler yapmalı?

*Henüz çocuk fikri akıllarına düştüğü anda anne ve babalar bu yönde eğitimlere katılmalılar. Bu duruma ne kadar hazırlıklı ve bilinçli olurlarsa süreci o kadar kolay yönetirler. Bu durumda psikolojik açıdan her iki ebeveyni de yıpratmamış olur. Ebeveynlerden biride devamlı kendinden vermek durumunda kalmaz. (Yukarıda da belirttiğim gibi bu misyonu toplumda daha çok annelerimiz üstleniyor)

Haberin Devamı

*Bir diğer önemli madde ise çocuğun sorumluluğu her iki ebeveyne ait olmalıdır. Evde görev dağılımı yapılmalı, babalarda anneler kadar üzerine düşen sorumluluğu üstlenmelidir.

*Anneler kendileri için kaliteli zaman dilimleri oluşturmalı, akıl ve beden sağlığı için en az bir hobi edinmelidir.

*Çocuk büyütürken kendilerini ‘’ben’’ yapan özelliklerden asla vazgeçmemelidirler. Ara vermek ve vazgeçmek birbirinden farklı durumlardır. Bazı hobilere, ilgi alanlarına kısa süreli aralar verebilirsiniz. Ancak istediğinizde bunlara geri dönebilmeniz sizi siz yapan şeyleri terk etmemeniz gerekir.

*Yürüyüş yapmak, müzik dinlemek, konsere gitmek ve sayabileceğim pek çok aktivite içerisinde yer almak ruh ve beden sağlığınızı olumlu yönde etkileyecektir.

Haberin Devamı

*Sosyal ilişkilerinizi canlı tutmanız, arkadaşlarınızla paylaşımlarda bulunmanız da önemlidir.

*Etrafınızdaki her sesi umursamakta insanın zihnini doldurur. Annelerde buna en fazla maruz kalan kişilerdir. Çevrelerindeki tüm insanlar harika çocuklar yetiştirmişçesine memeden kesme, tuvalet eğitimi, okul süreci ve daha pek çok konuyla ilgili fikir vermeye çalışırlar. Buda zihin yorgunluğuna sebep olur. Bunun önüne geçmek adına bu tarz insanlardan uzak durmak sağlıklı olacaktır.

*Yaşamınız sadece aile ilişkilerinden ibaret değildir. Çocuk sahibi olmadan önce iş yaşamında nasıl hedefleriniz varsa yeniden kendinize hedefler koyabilirsiniz.

*Çocuğunuzu büyütürken belirli aralıklarla bir çocuk gelişimi uzmanından yardım almakta sizi psikolojik anlamda rahatlatır ve yanlış bildiklerinizi doğrularınızla değiştirebilmenizde etkili olabilmektedir.

*Bu süreçleri yaşarken unutmayın ki sizde bir insansınız.. Devamlı güçlü olmak zorunda değilsiniz! Sizde yardım isteyebilir, üzülebilir, kırılabilir ve zaman zaman zorlanabilirsiniz..

Sonuç olarak şunu söyleyebilirim ki annelerimiz mutlu olursa, mutlu çocuklar büyür. Mutlu çocukların büyüdüğü toplumlar değişir, güzelleşir..Canım annelerim, siz bu toplumun her şeyisiniz.. Kendinizi kaybetmemeniz, her aldığınız yaşta yeniden bulabilmeniz dileğiyle..

Instagram: cocukgelisimi.uzm