Çocuğum parmak ucunda yürüyor

12- 15 aylıkken yürümeye başlayan çocuk, yürümenin ilk aşamalarında farklı ayak pozisyonları deneyecektir. 10 ila 18 ay arasındaki çocukların ise yürümeyi öğrenirken, dengede yürümeye yardımcı olduğu için parmak uçlarında yürümeyi denedikleri yaygın gözlemlenir fakat 24 aylıkken artık ayaklarını yere basacak şekilde yürümelerini bekleriz. Çocuk ayak parmakları üzerinde yürümeye devam ediyorsa, altta yatan pek çok olası nedene göz atmak gerekir. Bazen alışılmış veya davranışsal olarak adlandırılan idiopatik parmak ucu yürüyüşü bir çocuğun bilinmeyen bir nedenden dolayı parmaklarının üzerinde yürümesiyle ortaya çıkar. Bu terim, doktor tarafından değerlendirilen ve tıbbi bir neden belirlenmemiş çocuğun parmak ucunda yürümesi için kullanılır. İdiopatik parmak ucu yürüyüşü, sağlıklı ve tipik olarak gelişen çocuklarda da sıklıkla görülür. Bu yürüşü sergileyen çocukların her iki ayakta da parmak ucuna kalktıklarını ve istediklerinde nötral (zemine karşı düz) basabildiklerini görürüz. Hatta ayakkabı giydiklerinde parmak uçlarında yürümeyebilirler. Bir odadan diğerine çıplak ayakla yürüdüklerinde veya dokunma duyusu artan yüzeylerde (halı, kum, soğuk fayans, çimen vb.) yürüdüklerinde parmak uçlarında yürümeleri genellikle abartılı olabilir. Bu çocukların tipik olarak aşil tendonlarında (topuk kordları) erken dönemde gerginlik olmaz ve cerrahi müdahale gerektirmez fakat uzman görüşüne yine de ihtiyaç vardır.

Peki, ilerleyen yıllarda bu yürüyüş ayak veya bacak sorunlarına yol açabilir mi?

Erken dönem parmak ucu yürüyüşü olan bazı çocukların, yaş aldıkça aşil tendonları sıkı(gergin) gelişebilir. Buna kontraktür denir. Kontraktür olduğunda, bireyler artık topuklarını yere gerginlikten basamayacaktır. Bu gerginlik, ayaklarının ve bacaklarının nasıl hizalandığı ile ilgili sorunlara yol açabilir ve kişi zeminle topuk temasını sürdürmeye çalıştığında düz ayak (pes planus) ve/veya dışa dönük bacakların gelişmesi olasıdır.

Çocuklarda parmak ucunda yürümeye birçok faktör neden olabilir demiştik; bunlar şunları içerir:

-Dokunsal işleme, dokunma duyumlarına artan tepki,

-Değişen proprioseptif işleme (vücudun boşluktaki konumunu algılama),

-Vestibüler işlem (dengeyi koruma),

-Görsel işleme,

-Bacak ve bacakların esnekliği ayak kasları,

-Genel vücut gücü,

-Aile öyküsü: ayak parmağında yürüme öyküsü olan ebeveynler veya kardeşler,

-Başka belirtiler/semptomlar varsa bu, otizm spektrum bozuklukları ile ilişkilendirilebilir.

İdiopatik parmak ucu yürüyüşü tedavi edilebilir mi?

Ergoterapi: Çocuğunuza duyu bütünleme müdahalesiyle senkronize olmasına , duyularını öğrenmesine yardımcı olmayı kapsar. Aşil tendonu kontraktürleri olmayan idiopatik parmak ucunda yürüyen küçük çocuklar için izlemek ve beklemek bir seçenektir. Bazı küçük çocuklar, bacaklarını, ayaklarını ve ayak parmaklarını nasıl gereceklerinin öğretilmesine ihtiyaç duyarlar. Aşil tendonu kontraktürleri olan idiopatik parmak ucu yürüyüşü olan okul öncesi ve daha büyük çocuklar için bu tedavi seçeneklerinden bazılarına ihtiyaç duyulabilir:

-Fizik Tedavi: Germe, güçlendirme, yürüyüş eğitimi ve entegrasyon stratejilerini içerir.

-Ortez: Aşil tendonlarının esnekliğini korumak için gece boyunca ayaklara ve ayak bileklerine plastik ateller takılabilir. Kişiye bağlı olarak gündüzde kullanılması önerilebilir.

-Alçı: Aşil tendonlarını germek için bir dizi alçı modelini içerebilir.

-Ortopedik Cerrahi: Topuk kordonunu (aşil tendonu) uzatmak için yapılan cerrahi bir prosedürü içerir. Daha çok diğer tedavi müdahalelerinde aşil tendonlarını germe başarısız olduğunda yapılması önerilir.

Çocuğunuz için en iyi olabilecek tedavi seçenekleri hakkında bilgi edinmek için hekiminizle ve sağlık uzmanınızla görüşmeniz önerilmektedir.