Giderus'un hüznü

2. Mahmut zamanında donanma teknelerinin yapıldığı Kuruçaşile'ye 21 kilometre uzaklıkte Giderus. Denizle orman arasına sıkışıp kalmış, ıssız, sanki terkedilmiş beldeyi kestane, ardıç, meşe ve kayın ağaçları gölgeliyor

AMASRA'dan sonra, kavak ağaçları ve derelerle kaplı Kalaycı, Meydan ve Karaman Köyleri'ni aşıp, Türkiye'nin en güzel yatlarının yapıldığı Tekkeönü, ardından 2 bin 100 nüfuslu Kurucaşile'ye geliyoruz.
Minicik ama sevimli mi sevimli, her sokakta, neredeyse her evde tekne yapılan bir yer Kurucaşile. Kolay değil, ata mesleği bu. Metre yerine ip, rende yerine keser sesleri geliyor sokak aralarından. Kimbilir bebe yaşlardan beri denize, takalara tutkulu olduğumdan mı ne, evimdeymiş gibi hissediyorum kendimi.
2. Mahmut zamanında donanma teknelerinin yapıldığı Kuruçaşile'de mendireğin yanıbaşındaki "A" otele yerleşiyoruz. Tarihi dokuyu avucunun içi gibi bilen otel sahibi Yüksel Bey'den bölgeyle ilgili bilgi aldıktan sonra, hep beraber 21 kilometre uzaklıktaki Giderus'a gitmek için yola koyuluyoruz. Issız, sanki terkedilmiş gibi yalnız yollar. Kimi yerde suya, kimi yerde ormana dalıyoruz. Etrafımız kestane, ardıç, meşe, kayın ağaçları ile kaplı...
Dağların suya dokunduğu gizemli, hüzünlü köy Giderus'a geliyoruz. Birden suyun yanıbaşındaki o heybetli dağlara, birçok uygarlıkların yaşadığı o ulu dağlara bakıyorum. Ve Homeros'un, İliada destanında Kafkasyalı şair Nikomades'den aktardığı dizileri mırıldanıyorum...
Dağlar;
Dağlar kanatlı idi eskiden.
Canları çektiğinde kanatlarını,
Canlarının çektiği yerlere konarlardı.
Zor geliyordu yer anaya,
Toprağın canını toprak acıtıyordu,
Toprak acıdı da yer anaya,
Dağların kanatlarını kesti.
Kesilen kanatlar bulut oldular,
Ondandır, bulutların dağlara dağlara koşturması.
Bu büyüden kendimi zar zor kurtarıp, Amastris döneminde adı Kytoros olan limana beton bir yoldan iniyoruz. Topu topu 7 ev var, biri de "Kazım'ın Yeri". Kızları çalıştırıyor lokantayı. Batıya açık limanın ortasında bir top namlusu, burundaki beyaz taşta Osmanlıca yazılar. Rivayet bu ya, Vikingler de saklanmış bu korsan yuvasında. Kazım'ın kızlarının kürek çektiği sandala atlayıp, dolaşıyoruz koy içinde. Ilık bir rüzgar ve gün batımın kızıllığı içindeyiz artık. Sandalımız karşı koydaki "Tina'nın Yeri'ne" yanaşıyor. Ağaçlar altında masalar, minicik, tertemiz bir ev, sadece balık ve salatanın yapıldığı mutfak. Bir hüzün, bir duygusallık, sevgi ve aşk kokuyor etraf. Sohbete dalıyoruz 72 yaşındaki Selahattin Bey'le. Ve ondan, yeğeni küçükken "tin, tin" dediği için isminin Tina kaldığını öğreniyoruz.
Tina'nın yeni evlendiği eşinin 30 yaşında olduğu da kulağıma fısıldanıyor. Bir süre sonra Tina'ya dönüp, "Sen yaşımı yanlış yazdın. Beni 55, karımı da 45 yap. Ortalama olsun, idare et durumu" deyince kahkahalarımız koyu çınlatıyor. Arkasından ekliyor, "Aşık oldum bir kere. Hem biliyor musun, en büyük zenginlik huzur, gülüp kaynaşmaktır" deyince kadehleri vuruşturuyoruz.
Keyifle Tina'nın yanından ayrılıp, otelimize dönüyoruz.
Ertesi günü ayrılmanın hüznü çöküyor içimize ve balkonda mehtap altında dalıp gidiyoruz uzaklara...

YARIN: İNEBOLU

* Kurucaşile'de 2 otel var. Biri her odası denize bakan, kaloriferli, sıcak suyu olan "A", diğeri de sobalı "Büyükböcek" oteli. "A" otelin sahibi Yüksel Özteke doğma büyüme İzmir Çeşme'li, ama Amasra'nın tarihini inceledikten sonra Ege'yi terkedip, Karadeniz'i mekan tutmuş. Gitmeden önce 0 378 518 14 63'e telefon ederseniz; hem Kurucaşile, Giderus, Tekkeönü, hem de dağların içlerindeki şelalelerin keyfini çıkarabilirsiniz.
* Çakraz'ı aratmayacak güzellikteki Kapısu'da ancak bir pansiyon, üç lokanta var. İki yataklı oda fiyatı 1 milyon lira, ayrıca özel mutfağı da var.
* "Kırmızı, yeşil, mavi deniz, işte Cidemiz", Belediye Başkanı Yaşar Şakar'ın sloganı. Hababam Sınıfı'nın yazarı ünlü edebiyatçımız Rıfat Ilgaz'ın Cidesi'ne pek uygun düşmüş. Dağlar arasında uzun bir sahili olan Cide'de; Salcıoğlu, Alkan, Ece otelleri ve Beşiktaş Belediyesi ile ortaklaşa olan tesislerde kalabilirsiniz. Limandaki Şahin Tepesi lokantasındaki taze balığın lezzetini de başka yerde kolay kolay bulamazsınız.
* Amasra - Kurucaşile arası 56 kilometre. Yol boyunca irili ufaklı birçok köy var. Siz siz olun, zaman ayırıp hepsini görmeye çalışın.
* Dikkat, dikkat. Karadeniz kıyılarında benzin alırken deponuza katık maddesi koymayı ihmal etmeyin.

TEKKEÖNÜ'nde, Türkiye'nin en muhteşem guletlerini yapan Hüseyin Çoban, geleneksel işçilikle teknolojiyi birleştirmiş. Bu nikahtan da harika çocuklar doğmuş. Safranbolu'lu olması ona ağacı sevdirmiş. Safranbolu evlerindeki o mimari zerafeti, yaptığı teknelere de taşımış. Keserle tekne yapanlar önce kızmış ona, ama teknolojiyi de kullanarak yaptığı tekneler yat yarışlarında birinci olunca saygıları daha artmış, yavaş yavaş incelikleri öğrenmeye başlamışlar. "En iyi tekne Tekkeönü'nde yapılır" diyor Hüseyin Usta ve nedenlerini de şöyle sıralıyor:
"İstanbul'da yaşam zor. Böyle olunca insanlardan nasıl duygu yüklü bir iş isteyebilirsiniz? Burada yaratıcılık var, çalışan insanın kendine güveni arttığı için fikir üretebiliyor. Teknenin beğenildiğini görmek onları daha iyiyi yapmaya zorluyor."
Hüseyin Çoban ve ekibinin usta ellerinden çıkan Akına, Çiçek, Nostalji, Odesseus birbirinden şık, birbirinden usta tekneler. Yarışlarda birinciliği sırtlamış götürmüşler. 24 metre boyundaki 400 yıllık İngiliz gemisi Golden Hind'in kopyası da bu kızaktan çıkmış. Gemide 5 kilometre tel, 7 kilometre de kendir halat kullanılmış. Aslında 12 gemiciyle açılan yelkenler, teknoloji sayesinde 3'e indirilmiş.
"Yerel kültürü geliştirelim, ata mesleğini devam ettirelim, göç böyle önlenir. Tekkeönü'nde gemi okulu açalım" diye çok çabalamış üniversiteli Hüseyin Hoca. Önceleri tohum filiz vermiş, orta - lise düzeyinde bir atölye kurulmuş. Sonraları devlet elini eteğini çekince bu olumlu çaba da ortada kalıvermiş. "Oysa buranın okullu olmasını Tekkeönü'nü dünya çapında bir yer yapar" diyor Hüseyin Hoca. Tekne misyonerinin gözleri denizin derinlerine dalıyor ve sözlerini şöyle noktalıyor:
"Tekne yapımında ustalık 8 - 10 yıl sonra başlar. Bu da aşka dönüşür. Biten bir gemiden ayrılış hüznüyse işin en zor safhasıdır. Sevgiliden ayrılmak gibi, ölüm gibi derin bir acıdır."